۱۰ اشتباه رایج گیتاریست‌ها در اجرای زنده
چکیده : هیچ چیزی نمی‌تواند جای اجرای زنده روی صحنه و ارتباط نزدیک با مخاطبان را بگیرد. در واقع، برخی از نوازندگان گیتار، اجرای زنده در قالب یک گروه موسیقی را تجربه‌ای منحصربه‌فرد و هیجان‌انگیز می‌دانند؛ اما اگر در زمان اجرا مرتکب اشتباهی جدی شوید، احتمالاً نمی‌توانید چنین تجربه‌ای داشته باشید. به همین دلیل، تصمیم گرفتیم تا در قالب یک مقاله مختصر و مفید، به ده اشتباه رایج گیتاریست‌ها در اجرای زنده بپردازیم تا شما از آنها آگاه باشید و بتوانید از این اشتباهات دوری کنید.
هیچ چیزی نمی‌تواند جای اجرای زنده روی صحنه و ارتباط نزدیک با مخاطبان را بگیرد. در واقع، برخی از نوازندگان گیتار، اجرای زنده در قالب یک گروه موسیقی را تجربه‌ای منحصربه‌فرد و هیجان‌انگیز می‌دانند؛ اما اگر در زمان اجرا مرتکب اشتباهی جدی شوید، احتمالاً نمی‌توانید چنین تجربه‌ای داشته باشید. به همین دلیل، تصمیم گرفتیم تا در قالب یک مقاله مختصر و مفید، به ده اشتباه رایج گیتاریست‌ها در اجرای زنده بپردازیم تا شما از آنها آگاه باشید و بتوانید از این اشتباهات دوری کنید.
در تهیه این مطلب از نظرات افرادی بهره گرفته شده است که سالها در زمینه اجرای زنده و آموزش گیتار فعالیت داشته‌اند تا مقاله‌ای جامع و سودمند حاصل شود. بنابراین اطمینان داریم که چه نوازنده‌ای کهنه‌کار باشید و چه نوازنده‌ای مبتدی، برخی از نکات این مطلب برای شما مفید واقع خواهند شد. با ذکر این مقدمه، بیایید به سراغ اشتباهات رایج گیتاریست‌ها در اجرای زنده برویم.
۱- عدم آمادگی برای اجرا
شاید رایج‌ترین اشتباهی که ما بارها و بارها در اجراهای زنده با آن مواجه شده‌ایم، عدم آمادگی موزیسین‌ها باشد. منظور ما از آمادگی لزوماً دانستن نحوه نواختن آهنگ‌ها نیست؛ بلکه حتی مواردی چون برنامه‌ریزی برای مواجه شدن با خرابی تجهیزات نیز بسیار مهم هستند.
به‌عنوان گیتاریست، بهتر است همیشه یک گیتار یدکی نیز به همراه داشته باشید؛ زیرا فارغ از کیفیت و قیمت گیتار، هر سازی ممکن است دچار مشکل شود و شما را در لحظات حساس با دردسر مواجه کند.
همچنین باید یک دست سیم گیتار اضافه، باتری (برای پیکاپ‌های اکتیو)، چند پیک گیتار و ترجیحاً یک استرپ گیتار اضافه نیز در دسترس داشته باشید تا خیال شما از هر جهت آسوده باشد. بعضی از افراد برای اجراهای بزرگ‌تر و مهم‌تر، حتی یک امپلیفایر گیتار اضافه نیز با خود به همراه می‌برند.
پس حتماً پیش از اجرا، حساب همه جوانب کار را بکنید و برای هر پیشامدی آماده باشید! اگر وسیله‌ای وجود دارد که می‌دانید بدون آن نمی‌توانید به اجرا بپردازید، حتی‌الامکان یک نمونه اضافه از آن را نیز با خود داشته باشید.
۲- عدم تناسب تُن گیتار با سایر سازها و شرایط سالن
اکثر نوازندگان گیتار الکتریک، در زمان تمرین و نوازندگی در خانه موفق می‌شوند با تلاش و آزمون‌وخطای بسیار، به تُنی مطلوب دست پیدا کنند؛ تنی حجیم و قدرتمند با گِین بالا که به تک‌تک نُت‌ها کمک می‌کند تا با ساستین و وضوح استثنایی به گوش نوازنده برسند. اما در اینجا یک مشکل جدی وجود دارد: این تُن در سالن اجرای زنده بدین شکل به گوش نخواهد رسید!
معمولاً زمانی که در خانه به‌تنهایی به تمرین گام‌ها و لیک‌های مختلف می‌پردازید، تُن امپلیفایر گیتار را به‌نحوی تنظیم می‌کنید که گیتار بخش عمده موسیقی را به خود اختصاص دهد؛ اما در قالب گروه، شما باید تُن ساز خود را به‌نحوی تنظیم کنید که فضای کافی برای شنیده شدن سایر سازهای گروه نیز باقی بماند.
به‌عنوان یک قاعده کلی، بد نیست که کمی فرکانس‌های پایین امپ را کاهش دهید تا فضای کافی برای کیک درام و گیتار بیس هم باقی بماند. همچنین، پیشنهاد می‌کنیم کمی فرکانس‌های میانی را نیز کاهش دهید تا سد راه صدای خواننده نشوند. افزون بر این موارد، فراموش نکنید که باید به نسبت اوقات تمرین در خانه، گِین و ریورب را نیز کمتر کنید.
۳- عدم توجه کافی به مرحله ساند چک
یکی از مهمترین وجوه تمایز یک گروه حرفه‌ای با یک گروه تازه‌کار، ساند چک صحیح و دقیق است. ساند چک برای اطمینان از رضایت همه اعضای گروه از صدای دریافتی و توازن میان صدای تمامی میکروفون‌ها صورت می‌گیرد و زمان مناسبی برای تمرین یا تصمیم‌گیری درباره آهنگ‌هایی که باید اجرا کنید، نیست.
در بسیاری از مواقع، اعضای گروه از ساند چک آنطور که باید و شاید بهره نمی‌گیرند و چندین آهنگ را به‌طور کامل اجرا می‌کنند و سپس مثلاً از کم بودن ولوم وکال ابراز نارضایتی می‌کنند؛ در صورتی که باید قدر زمان را بدانید و با اجرای لحظاتی مشخص از چند آهنگ، صدای دریافتی روی استیج را تنظیم و نهایی‌سازی کنید.
همچنین فراموش نکنید که با مهندس صدای سالن ارتباطی سازنده و مستمر داشته باشید و اگر چیزی به نظر شما نیاز به اصلاح دارد، حتماً او را در جریان بگذارید.
۴- عدم توجه به ولوم امپلیفایر گیتار
تقریباً هر گیتاریستی دوست دارد در مرکز توجه باشد؛ اما در شرایط اجرای زنده، نباید صدای امپ گیتار را آنقدر بلند کنیم که عملکرد سایرین تحت‌الشعاع قرار گیرد. همچنین اگر صدای امپ را بسیار بلند کنید، مهندس صدا نمی‌تواند روی سایر اجزای میکس تمرکز و کنترل مناسبی داشته باشد و در نهایت، کیفیت کلی صدای دریافتی عمیقاً پایین خواهد آمد. پس به خود و سایر اعضای گروه لطف کنید و ولوم امپ را کمی کاهش دهید. شک نکنید که این کار به نفع همه تمام خواهد شد!
۵- عدم تنظیم مجدد پدال‌ها برای اجراهای جدید
اگر تجربه اجرا در سالن‌های مختلف را داشته باشید، به‌خوبی می‌دانید که هر فضایی با فضای دیگر متفاوت است و صدای متفاوتی نیز در آن دریافت خواهید کرد. با این وجود، بسیاری از گیتاریست‌ها هرگز به تنظیمات پدال‌های خود دست نمی‌زنند و فقط تنظیمات امپ را در هر سالن تغییر می‌دهند.
زمانی که قرار است در یک سالن جدید به اجرا بپردازید، از میزان گِین پدال اوردرایو گرفته تا تنظیمات پدال ریورب باید بنا بر فضای جدید مورد بازبینی قرار گیرد. البته منظور ما این نیست که تمام تنظیمات پدال‌های خود را تغییر دهید؛ بلکه باید در هر فضای جدیدی، به صدای دریافتی از ستاپ خود با دقت گوش دهید و مطمئن شوید که همه تنظیمات روی بهینه‌ترین حالت ممکن هستند.
۶- عدم وجود ارتباط سازنده میان اعضای گروه
برخی از گیتاریست‌ها دچار غرور کاذب می‌شوند و خود را برتر از دیگر اعضای گروه می‌دانند. این امر گاه روی صحنه نیز آشکارا بر اجرای گروه تأثیر منفی می‌گذارد. شکی نیست که یک گیتاریست حرفه‌ای ماه‌ها و سالها به تمرین پرداخته است تا به مهارت فعلی خود دست یابد و به همین دلیل دوست دارد که مهارت خود را به نمایش بگذارد؛ اما هر نوازنده‌ای باید بداند که در کار گروهی، باید به فکر دیگر اعضای گروه نیز باشد.
شما به‌عنوان نوازنده گیتار باید به خاطر داشته باشید که اکثر قریب‌به‌اتفاق حضار برای تماشای نوازندگی انفرادی شما به سالن اجرا نیامده‌اند؛ بلکه دوست دارند از اجرای گروه شما لذت ببرند. پس نیازی نیست که تمام تمرکز خود را روی تکنیک معطوف کنید و در عوض بهتر است که به‌طور مداوم با هم‌گروهی‌های خود تعامل داشته باشید و یک اجرای گروهی به‌یادماندنی را رقم بزنید.
در نهایت امر، آنچه بیش از هر چیز در یاد و خاطر تماشاچیان می‌ماند، حس و انرژی است که از اجرای گروهی شما به آنها منتقل شده است.
۷- بداهه‌نوازی حساب‌نشده و افراطی
تا کنون برای شما اتفاق افتاده است که به اجرای یک هنرمند مشهور بروید و ناگهان گیتاریست گروه بدون هماهنگی با سایر موزیسین‌ها، به نواختن لیک‌های سریع بپردازد؟ احتمالاً پاسخ شما منفی است. با این حال، نکته عجیب این است که در بسیاری از موارد، گیتاریست‌هایی که در گروه‌های کوچک و جویای نام فعالیت می‌کنند، این کار را انجام می‌دهند!
توصیه می‌کنیم اگر کیفیت اجرا برای شما اهمیت دارد، از بداهه‌نوازی حساب‌نشده و افراطی بین آهنگ‌ها خودداری کنید. زمانی که یک آهنگ پایان می‌گیرد، نواختن یک سولوی فی‌البداهه را آغاز نکنید و در عوض، به همراه سایر اعضای گروه، آماده اجرای آهنگ بعدی شوید. اگر می‌خواهید اجرایی حرفه‌ای داشته باشید، باید رویکردی حرفه‌ای داشته باشید و همه‌چیز را به شکلی حساب‌شده و منظم پیش ببرید.
۸- همراه نداشتن تجهیزات برای اجرا
این مورد شاید برای بسیاری از افراد تعجب‌آور باشد؛ اما واقعیت این است که افراد زیادی مرتکب آن می‌شوند. بسیاری از گیتاریست‌ها تجهیزات خود را به سالن اجرا نمی‌برند و روی تجهیزات دیگران حساب باز می‌کنند. شاید شما برای خرید گیتار الکتریک خود هزینه نسبتاً زیادی پرداخته باشید؛ اما این دلیل نمی‌شود که آن را برای اجرای زنده با خود به همراه نبرید و از گروه‌های دیگر انتظار داشته باشید که تجهیزات خود را به شما قرض دهند. البته اینکه گروه‌های مختلف به یکدیگر کمک کنند، هیچ ایرادی ندارد و حتی امری شایسته تحسین و تقدیر است؛ اما یک گیتاریست باید حداقل تجهیزات اساسی مورد نیاز خود را به همراه داشته باشد. برخی از نوازندگان بدون داشتن موارد ضروری چون گیتار، کابل، پیک و تیونر در سالن اجرا حاضر می‌شوند و توقع دارند در مدت زمانی کوتاه، این وسایل را از دیگران قرض بگیرند. قرض گرفتن مواردی چون امپلیفایر گیتار و درام کیت، امری رایج است؛ اما حتی اگر قصد دارید این موارد را با خود به همراه نیاورید نیز باید آن را از پیش با گروه‌های دیگر یا برگزارکنندگان کنسرت هماهنگ کنید.
۹- استفاده از یک امپلیفایر گیتار با هدروم پایین
امروزه امپلیفایرهای گیتار، کوچک‌تر و پیشرفته‌تر از هر زمان دیگری هستند و برخی از گیتاریست‌های حرفه‌ای از امپ‌های کوچک روی استیج استفاده می‌کنند. با اینکه این امپ‌ها را می‌توان به‌راحتی جابه‌جا کرد و کیفیت صدای آنها نیز چیزی از همتایان بزرگترشان کم ندارد، اما بعضی از اوقات در زمان نیاز به بوست سیگنال یا استفاده همزمان از چند پدال گِین دردسرساز می‌شوند.
این مشکل بیشتر در امپ‌های لامپی کوچک ۱۰-۲۰ وات دیده می‌شود. چنین امپ‌هایی می‌توانند برای اجراهای زنده کاملاً مناسب باشند و ولوم آنها نیز معمولاً آنقدر بلند است که توان رقابت با صدای درامز را دارند؛ اما توان خروجی پایین آنها بعضاً موجب می‌شود که هدروم مطلوبی نداشته باشند و به‌طور مثال، شما نتوانید در زمان نواختن سولو، به صدا و قدرتی که مد نظرتان است، دست پیدا کنید.
۱۰- عدم مراقبت از شنوایی در برابر صداهای بلند
به‌عنوان موزیسین، مهمترین دارایی شما، شنوایی‌تان است و به همین دلیل، باید همواره مراقب این دارایی ارزشمند خود باشید. در غیر این صورت، ممکن است دچار مشکلاتی جبران‌ناپذیر چون زنگ گوش (تینیتوس) و کاهش شنوایی شوید. برای جلوگیری از این مشکلات، همواره در اجرای زنده از یک ایرفون مانیتورینگ یا یک گوش‌گیر (ایرپلاگ) استفاده کنید.
ایرفون‌های مانیتورینگ نه‌تنها از شنوایی شما در برابر صداهای بلند محافظت می‌کنند، بلکه می‌توانند به ارتباط بهتر با هم‌گروهی‌ها و بهتر شنیدن صدای سازتان نیز به شما کمک کنند. این دسته از ایرفون‌ها به‌طور مشخص برای موزیسین‌ها و افراد حرفه‌ای طراحی می‌شوند و از صدایی دقیق، ایستایی عالی و ایزولیشن بالایی برخوردار هستند. اگر به یک ایرفون مانیتورینگ حرفه‌ای نیاز دارید، پیشنهاد می‌کنیم به وب‌سایت گیتار ایران سری بزنید و از میان بازه وسیعی از ایرفون‌ها، یک گزینه مناسب را برای خود برگزینید.
از سوی دیگر، اگر فقط برای محافظت از شنوایی خود به ابزاری ساده و ارزان‌قیمت نیاز دارید، می‌توانید از گوش‌گیر یا ایرپلاگ‌های فومی بهره ببرید.
نظرات کاربران (0) ارسال نظر