طراحی ویلا

استراحت و گذران اوقات فراغت در محیطی آرام، طبیعی و زیبا که دور از آلودگی های زیست محیطی، صوتی و بصری شهرهای شلوغ و پر تراکم است، تجربه لذت بخشی است. خوشبختانه با وجود فضاهای باز و طبیعی در نواحی ییلاقی و حومه ای شهرها، این امکان فراهم می آید. بنای طراحی ویلا علاوه بر این که متاثر از ویژگیهای سایت است، بر آن نیز تاثیر می گذارد. بنابراین انتخاب طرحی مناسب که هم پاسخگوی نیازهای فضایی-کالبدی ساکنان باشد و هم کمترین خدشه را به پیرامون طبیعی خود وارد آورد، امری تخصصی است که نیازمند دانش و آگاهی است.

در حال حاضر شرکت های بسیاری در حوزه ویلاسازی فعالیت دارند. شرکت طراحی ویلا1000 با تسلط بر دانش روز در زمینه روشهای نوین ساخت و بهره گیری از تیم طراحی، اجرا و نظارت متخصص و با تجربه، طراحی و ساخت ویلاهای کارآمد و زیبا را محقق ساخته است.

می توان ویلا را نوعی منزل مسکونی تعریف کرد که علاوه بر فضاهای اصلی زندگی، دارای فضاهای لوکس و متنوع دیگری نیز هست. نشیمن های خاص مانند شاه نشین، اتاق خواب های سوئیت مانند با بالکن های رو به بهترین مناظر، اتاق شومینه،  تراس های وسیع متصل به بنا برای استراحت، فعالیت های تفریحی و دور همی و حتی صرف غذا، استخر های سرپوشیده و روباز، جذابیت های این اقامتگاه مسکونی را دو چندان می کند.

برای تکمیل یک پروژه ویلاسازی مطلوب، محوطه سازی آن امری اجتناب ناپذیر است. فضاهای باز اطراف ساختمان ویلا نباید بدون طرح و برنامه خاصی رها شوند. پوشش های گیاهی شاداب و سرسبز در ترکیب با فضاسازی هایی برای استراحت، ورزش و تفریح، مانند استخرهای رو باز، زمین های تنیس،گزبوها، آتشگاه ها، آلاچیق ها و… منجر به خلق تجربه های لذت بخشی از بودن در فضایی باز، شخصی و محفوظ می شود. البته در طراحی محوطه باید مسائل مربوط به جهت بادهای مزاحم، تابش های شدید آفتاب و ناهمواری های طبیعی سایت را در نظر گرفت.

گرچه در گذشته خانه های ییلاقی بزرگ با املاک وسیع پیرامونشان، عنوان ویلا را به خود اختصاص می دادند، اما امروزه ساخت ویلا منحصر به وجود زمین های بزرگ و وسیع نیست و حتی زمین های کوچک نیز می توانند برای ساخت ویلا مورد استفاده قرار گیرند، فقط کافیست که دارای فضای باز در پیرامون خود باشند و پتانسیل طراحی چهار نما را داشته باشند. به ویژه ویلاهایی که فقط برای گذران تعطیلات و در اوقات محدودی از سال مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند دارای ابعاد کوچکی باشند. معمولا سبک مدرن و ساده برای این منظور مناسب تر است، زیرا المان های زیاد، فشردگی و محصوریت فضایی را بیشتر نمایان می کند.

حجم و نمای ویلاهای مدرن صرفا از طریق تداخل احجام ساده و مکعب گونه شکل می گیرد و تنوع فضایی آن با پر و خالی ها، سطوح شیشه خور وسیع و فرم های کشیده و راست گوشه ایجاد می شود.

شاید سبک کلاسیک برای ویلاهای لوکس و بزرگ مناسبتر باشد زیرا دارای المان های تزئینی بسیاری هم در نما و هم در فضاهای داخلی می باشند. ویلای کلاسیک با عاریه گرفتن فرم های نمادین معماری کلاسیک رم و یونان، سعی در خلق حس نوستالژیکی به گذشته های معماری دارد.

تجربه زندگی در جوار طبیعت، در یک محیط روستایی با امکانات رفاهی مدرن زندگی معاصر، سبک روستیک را در طراحی ویلا، به سبک مطلوبی مبدل کرده است. ویلای روستیک با استفاده از متریال خام، زبر و زمخت،  هم در نما و هم در فضاهای داخلی، فضای خانه های روستایی را شبیه سازی می کند. می توان دودکش شومینه ای را طوری اجرا کرد که در نمای اصلی ویلا دیده شود و باعث ایجاد تنوع و حس گرما در احجام ساده تشکیل دهنده آن شود.

انتخاب و اجرای سبک های مختلف باید تحت فرم هایی صورت گیرد که دارای بیشترین هماهنگی با شرایط غالب آب و هوایی منطقه باشند. در این حالت پایداری بنا و صرفه جویی در مصرف انرژی به وقوع می پیوندد. مطمئنا ساختار و فرم ویلایی که در مناطق معتدل و مرطوب ساخته می شود باید متفاوت از مناطق سردسیر و کوهستانی باشد، جهت گیری بهینه در این مناطق به سمت جنوب است با بیشترین باز شو در وجه جنوبی بنا برای بهره گیری از گرما و نور آفتاب زمستان.

شرایط طبیعی سایت نیز عامل بسیار مهمی است. بیشتر نواحی غیر شهری و ییلاقی دارای پوشش های گیاهی انبوه، شیب ها و ناهمواری ها و یا بسترهای سخت و سنگی هستند. طراحی ویلا باید بر مبنای یک نقشه دقیق توپوگرافی  برداشت شده از سایت شکل گیرد. با طرح های ابتکاری و خلاقانه باید طراحی پلان ویلا و چیدمان فضایی آن منطبق با این ناهمواری ها و محدودیت ها صورت پذیرد و آنها را از تهدید به فرصت مبدل ساخت.

این ویلا که روی شیب تندی واقع شده با کمترین میزان خاکبرداری و خاکریزی ساخته شده، به نحوی که از یک سمت دو طبقه و از سمت دیگر سه طبقه دیده می شود.